HİÇ TANIMADIĞIN İNSANA AĞLAMAK…

Bayramın 1.günü duyduk ismini. Üzücü bir kaza sonucu yaşamını yitiren Ferdi Zeyrek. Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı.

Meğer nasıl bir duyulmamış kahramanmış Ferdi Zeyrek .

Meğer ne kadar çok seviliyormuş.

Meğer ne kadar iyi ve dürüst bir insanmış.

Bu kirlenen dünyada pırıl pırıl kalmış bir insanmış.

Cenaze töreninden belli değil miydi ne kadar insana dokunduğu ?

Siyasetçiler, milletvekilleri, belediye başkanları bu sevgi seline bakıp , acaba bizi kim nasıl uğurlayacak diye düşünmesi lazım.

Ölüm herkes için kaçınılmaz bir son.

Son olmak önemli değil, sonsuza kadar unutulmamak önemli.

Ferdi Zeyrek bunu başardı.

Manisa’nın yıllar sonra kaderini değiştiren bir isim olmanın ötesine geçerek, Türkiye’nin ağladığı bir isim oldu Zeyrek.

Vatan dedi, bayrak dedi, Atatürk dedi ve çok sevdiğim Manisa dedi konuşmalarında.

Daha bir yıl önce seçildiği koltukta neler yaptığını ancak ölümünden sonra duyabildik.

Hiç tanımadığımız bir insan için gözyaşı dökmekte varmış.

On binlerce insanı cenazesine getirebilecek kadar çok sevilen insan olmak ne kadar önemli değil mi ? Eşine, çocuklarına bıraktığı miras bu “sevgi” oldu.

Sadece Manisa değil, Türkiye seninle gurur duyuyor sloganlarının atıldığı, on binlerin helallik verdiği Ferdi Zeyrek uzun yıllardır görmediğimiz sevgi seli ile uğurlandı.

Cenaze namazına yurdun dört bir yanından koşup gidenlerin yanı sıra, ekran başındakileri de ağlatan bir isim oldu Zeyrek.

Hiç tanımadığımız bir insan için ağlamak, acısını yüreğinde hissetmek duygusunu milyonlarca insan gibi bizde yaşadık.

Keşke böylesi insanlar daha uzun yaşayıp, yapmak istediklerini yaptıktan sonra veda etseler. Ama olmuyor. Bir çok güzel insan, o güzel atlara binip gidiyorlar.

Güle güle güzel insan, ışıklar içinde uyu, mekanın cennet olsun.