Kadınlar öldürülüyor.

Kadınlara şiddet devam ediyor.

Her yıl olduğu gibi bu yıl da böyle bir ortamda 8 Mart kutlanıyor.

Ne kutlama ama ?

Koronavirüs bir yanda, yasaklar bir yanda.

Yine büyüklerimiz” kadınlarımızın ne kadar değerli olduklarını” ifade eden açıklamaları.

Siyasilerin kadın üzerinden yürüttükleri polemikler.

İşte öyle bir 8 Mart daha.

Gelecek yıla dair iyi dileklerin gölgesinde vızırdayan kurşunların canılarını aldığı kadınlar için bir şeyler söylemeye devam.

Bakalım kadınlarımız 8 Mart’ta Dünya Kadınlar Günü’nde haklarına ne kadar sahip  çıkacaklar,  kurum ve kuruluşlar bu anlamlı günde ne gibi etkinlikler yapacaklar görmek isterim.

Kadınlar ne zaman ” bizde varız, biz bu toplumun yarısıyız, dün Kurtuluş Savaşı’nda sizlerle omuz omuza savaştık, eşlerimizi, çocuklarımızı, babalarımızı bu uğurda şehit verdik. Hep ağladık. Şimdi söz istiyoruz. Söz yetmez hakkımızı istiyoruz” diyecekler.

Artık 8 Mart önemseniyor.

İçeriğini doldurursak ve gereğini yaparsak anlam bulacak.

İstatistik tutarak şiddeti önleyemeyeceğimiz açık.

Cek-cak edebiyatı ile zaten olmuyor.

Yasalar ne kadar yeterli ?

Erkekler ne kadar erkek ?

Erkeksen öfkeni kontrol et !

Velhasıl söylenecek o kadar çok şey var ki !

Kadınlarımız yine sokakta, meydan da  halay çekmesi gereken günde “ şiddete hayır “ diyecek.

Oysa ;

Atatürk diyor ki “İnsan topluluğu kadın ve erkek denilen iki cins insandan oluşur. Kabil midir bu kütlenin bir parçasını ilerletelim, ötekini ihmal edelim de kütlenin bütünü ilerleyebilsin? Mümkün müdür ki bir cismin yarısı toprağa bağlı kaldıkça, öteki yarısı göklere yükselebilsin?”

Ya Nazım usta ne diyor ?

 “ Kimi der ki kadın

uzun kış gecelerinde

yatmak içindir.

Kimi der ki kadın yeşil bir harman yerinde dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.

Kimi der ki ayalimdir.

Boynumda taşıdığım vebalimdir.

Kimi der ki hamur yoğuran.

Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.

O benim kollarım, bacaklarım. Yavrum, annem, karım, kız kardeşim hayat arkadaşımdır.”

Gününüz kutlu olsun…