Turşunun limonlu olanı mı makbul, sirkeli olanı mı tartışması , rahmetli Münir Özkul ve Adile Naşit arasında kalmıştı en son.

Bu tartışmaya yeni   ve farklı bir bakış açısı ile yaklaşmakta bana düştü.

Öyle ya yeniden depreşen “parti kurma” girişimleri, bana bu soruyu sorma hakkı  veriyor.

Sorunun yanıtını hemen başlangıçta vermek zor olmasa gerek.

Parti kurmak daha kolay sanki.

Turşunun  bin bir türlüsü var.

Hıyarlısı var ,lahanalısı var, Acurlusu var, acı-tatlı biberlisi var !

Yetmez, suyu, tuzu, sirkesi veya limonu var !

Parti kurmak için bu şartlar aranıyor mu ?

Kurucular kurulunu bul, kur.

Parti kurabilmek için  seçilebilir 30 kişinin olması yeterli.

Bir adet A-4 kağıt, kurucu belgeleri için klasör vb. ile git İçişleri  Bakanlığı’na, kur gitsin.

“Kur partini Ahmet, kur partini  Ayşe !”

Bu sözün patenti yazar dostumuz Adnan Büyükbaş’a ait.

Hatta O’nun “Kur Partini Ganimet” adlı güzel bir tiyatro eseri de var.

Valla bu kadar kolay olduktan sonra Ganimet’te kurar, Nimet’te kurar.

Turşu kurmak öyle mi ?

Dahası o turşu damak tadı verecek mi ?

Parti öyle mi ? Kabak tadı bile verse kur gitsin…

Siyasi partiler ile ilgili , kaç tane olmuş, eski partilerde üye sayıları nedir, yeniler de ışık var mı gibi  sorulara yanıt arıyordum.

Sıkı durun, bildikleriniz unutun.

Siz zannediyorsunuz ki, partiler sadece meclistekilerden ibaret .

Hiç bilem değil.

Yargıtay Başsavcılığı kayıtlarına göre ; Bugün itibariyle faal siyasi parti sayısı tam tamına 107 (Yüz yedi)

Allısı var, yeşillisi var.

Eskisi var, yenisi var.

O zaman ben tezim de haklıyım.

Turşu kurmak zor, parti kurmak kolay.

Daha kurulmakta olan ve kurulacaklar hariç.

Siz siz olun turşu kurmaya kalkışmayın.

Turşu işini Turşucu Bayram’a bırakın, siz parti kurun.

Kim bilir , ya tutarsa ?